ПРЛИЧЕВИ БЕСЕДИ 2019 програма

ВТОРНИК, 5 февруари 2019 година

12:45 часот

Изложба на ликовни дела на уметници од Република Македонија

Место: Изложбен салон

13:00 часот

Свеченост посветена на лауреатот награда ГРИГОР ПРЛИЧЕВ

-Настап на хорот при НУЦК “Григор Прличев”- Охрид

*1762 лето

-Обраќање на претставник од Општина Охрид

-Претставување на наградената поема за 2018 година “Крале Марко по втор пат”

-Артистичка изведба на поемата “Крале Марко по втор пат” од актерите

*Ивица Цонев и Павел Маслов

-Врачување на Повелбата за најдобра поема за 2018 година

-Свечено обраќање на лауреатот Славчо Ковилоски

Место: НУ Центар за култура “Григор Прличев”- Охрид

Добитник на престижната награда „Григор Прличев“ е Славчо Ковилоски

Добитник на престижната награда „Григор Прличев“ за наградената поема за 2018 под шифра "Марко" е Славчо Ковилоски.

Славчо Ковилоски (Скопје, 1978) е македонски поет, прозаист и книжевен историчар. Автор е на една збирка раскази („Лоша тетка и други раскази“), две монодрами („Синот на Волкашин“ и „На Ножот“), три збирки поезија („Сонцето повторно ќе изгрее“, „Поезија во движење“ и „Барутна поезија“), три романи („Опасен сум“, „Сонување“ и „Синот на Кралот“) и повеќе монографии од областа на книжевноста, историјата и културологијата. Имал повеќе настапи и предавања за урбаната култура во ширум земјата, како и во странство (Њујорк, Загреб, Белград, Софија). Преведуван е на повеќе европски јазици. Бил главен и одговорен уредник на списанието за литература, култура и уметност „Современост“. Работи во Институтот за македонска литература, при Универзитетот Св. Кирил и Методиј во Скопје. Добитник е на повеќе награди, меѓу кои: наградата за наука „3 Ноември“ и за поезија „Јован Котески“. Во 2018 година како еден од најмладите добитници ја примил најголемата државна награда „Гоце Делчев“ за особено значајно остварување од интерес на Република Македонија од областа на науката за монографијата „Прилеп и Прилепско во XIX век (културно-историски процеси).
Идејата да се напише поемата „Крале Марко по вторпат“, авторот ја наоѓа во мешањето на легендите и историските факти за Кралот Марко, при што честопати стварноста е заменета со митологијата и обратно. Крале Марко како најомилен јунак во епосот на јужнословенските народи нуди извонредно многу можности градење книжевен лик кому не му се туѓи ниту реалноста, ниту фантастиката.

Поемата „Крале Марко по втор пат“ под шифра „Марко“ добитник на награда Григор Прличев

Жири комисијата за доделување на наградата „Григор Прличев,  што НУ Центар за култура „Григор Прличев“ Охрид ја доделува за најдобра поема (ракопис)  во 2018 година, во состав: Наташа Аврамовска (претседател), Иван Џепаровски (член) и Валентина Миронска-Христовска (член), на состанокот одржан на 21. декември 2018 г.  ја донесе следната  О Д Л У К А

Со мнозинство гласови беше одлучено за најдобра поема да биде избран ракописот „Крале Марко по втор пат“ поднесен под шифра „Марко“. Издвоениот глас на членот на комисијата Валентина Миронска-Христовска се изјасни во прилог на  поемата „Воскресение на зборот“ (шифра: „Сердарот“). Меѓу другите ракописи, во најтесниот изборен круг беше вброена и поемата „Тесен пат кон далечниот север“ (шира: „Северница“).
О Б Р А З Л О Ж Е Н И Е

Ракописот под наслов „Марко Крале по втор пат“ (шифра : „Марко“) е експресивен поетски портрет на епскиот легендарен јунак. Лирската димензија на пеењето ја донесува огласувањето во прво лице, односно самоогласувањето на Крале Марко по однос на сопствената амбивалентна природа: „Ѕвер сум, ангел сум/ Две лица крие душава моја“). Експресивноста на овој поетски портрет е возбудлива и  изведена во подражавањето на воинствениот агон, но сега пренесен и на психичко рамниште во себедоживелицата на јунакот, на сопствената двојна природа,  при неговото будење шест стотини години подоцна. Имплицитна претпоставка на пеењето е актуелната општествена  стварност (локална, но и глобална), неподобното време за епско јунаштво, при што лирско-епскиот портрет на Крале Марко е дополнително реализиран на рамиштето на автосубверзијата. Поемата „Марко Крале по втор пат“ е несомнено поетски одговор на општествениот наговор на денешницата, та чинот на неговото поетско портретирање во самоогласувањето,  лирската контаминација на неговата заскитаност при будењето во „погрешно време“ воедно се реализира и како двосмислен акт на уметничко автодафе.

Членови на Жири-комисијата:            
Наташа Аврамовска (претседател)
Иван Џепаровски (член)
Валентина Миронска-Христовска (член)

„Каде е пиштолот?“ премиерно на репертоарот на Народен театар Охрид

Текстот на најпознатиот унгарски автор Габор Ѓоргеј - „Каде е пиштолот?“ за првпат преведен и поставен во Македонија премиерно на репертоарот на Народен театар Охрид

ПРЕТПРЕМИЕРА - (27.12.2018 четврток) 20:00 часот, 200 ден.
ПРЕМИЕРА - (28.12.2018 петок) 20:00 часот, 250 ден.
Билетара при НУЦК „Григор Прличев“ - Охрид
Режија: Дејана Николовска
Играат: Горан Стојаноски, Никола Тодороски, Адријана Билаловиќ Тодороска, Ивица Цонев, Стрезо Стаматовски

Сценограф, костимограф и дизајн на светло: Милена Пантелеева
Музика: Гаро Ашикјан
Сценски движења: Асја Иванова
Драматург: Кристина Тодороска Петреска
Инспициент: Филип Ангеличин-Жура
Технички раководител: Зоран Левески
Светло: Борис Велјаноски
Тон: Митко Серафимоски
Гардероба: Линдита Мерко, Деса Лазороска
Реквизита: Маријана Николоска, Соња Крстаноска
Сценски декоратери: Ѓоко Китоски, Љупчо Крстаноски, Даниел Андрески, Кире Ангелоски
Фотографии: Пеце Настески NP Studio

„Каде е пиштолот?“ е модерен сатиричен текст со силна егзистенцијалистичка позадина, создаден во седумдесеттите години од минатиот век. Во својата срж текстот се занимава со човековата дуална природа, играјќи помеѓу позициите на опресор и потчинет низ петте ликови кои го носат дејствието.
Зборот „пиштол“ предложен уште во насловот не е ништо друго туку театарски знак, систем на апстракции, симбол на моќта на насилство – кого ликовите го користат за да ги тероризираат останатите. Местото на дејство е затворен простор , во кој гледаме четири луѓе што седат и петтиот како вперува пиштол во нив. Четири од нив секогаш сакаат да излезат надвор од собата, а петтиот секогаш ќе се чувствува добро внатре. Тоа е оној кој е со пиштолот. Изворот на сите проблеми е токму тој - пиштолот. Пиштолот би можел да има и понаква намена, но не во овој случај. Tажно e, но овде не е можно да живеете без пиштол!

Габор Ѓоргеј (Görgey Gábor)
Унгарски писател, драматург, режисер. Помеѓу 2002-2003 бил Министер за култура на Унгарија. Бил уредник на бројни литературни списанија во Унгарија, член е на Унгарскиот ПЕН клуб. Бил главен драматург во Националниот унгарски театар, резидент во Мадаш Театар, како и на Панониа филм студио. Автор е на преку 30 литературни дела (драма, поезија, новели) а со пиесата “Каде е пиштолот?” добива меѓународно реноме, а пиесата се игра на многу меѓународни сцени, меѓу кои и САД. Добитник е на бројни литературни награди.